Waarin glo ons?

By Perisos staan ons vas op “Die Bybel” as God se Woord en Sy Wil vir ons lewens hier op aarde. By Perisos neem ons niks weg, verander ons niks, of las ons niks by Die Bybel nie. As Kerk glo ons en bely ons dat om ‘n gelowige Christen te wees beteken om ‘n navolger van Jesus Christus en dienaar van God die Vader te wees en ons erken God as die Skepper van alles om ons en bely dat Hy almagtig en in beheer van alles is, ons erken Jesus Christus as die Seun van God wat die sonde van die aarde wegneem en verlossing skenk aan elkeen wat Sy Naam aanroep en in Hom glo en Hom gehoorsaam wil wees. Verder glo ons in die werking van die Heilige Gees in die lewe van elke gelowige en dat die Heilige Gees ons toerus met gawes en bedieninge om ‘n kragtige getuie vir Hom te kan wees.

Ons erken dat daar baie verskillende Kerke en denominasies is, maar Perisos glo dat daar eintlik net een ware kerk is. Dit is die kerk wat glo dat Die Bybel, God se Woord en die volle openbaring van Sy wil vir ons lewens is, en ons as kerk daarvolgens wil lewe.

As u betwyfel of ontken dat Sy Woord wat ons vandag het waar en korrek is, ontken jy indirek ook God se almag. Dan sê jy indirek dat God nie in staat was om Sy Woord te kon bewaar vir Sy kinders nie. Indien jy selfs nog verder gaan om aan Sy Woord te begin verander omrede jy daarop aanspraak maak dat die boeke wat in die Bybel vervat is nie korrek is nie, dan maak jy indirek daarop aanspraak dat jy beter weet as God en dat Hy ‘n fout gemaak het. Wat jy dan doen is om God ondergeskik te plaas aan jou eie menings en indirek verklaar jy dan dat jy beter weet as God. Van hierdie denke en benadering wil Perisos homself totaal distansieer.
 

God is Gees (Joh 4:24) – Ewig, Oneindig, Onveranderlik, Almagtig in Sy wese en Karakter. Hy is die bron van alles en in Hom het alle dinge hulle ontstaan en einde (Joh 4:24; Ps. 102:25-27; Gen. 1:1,26; Joh 1:1-3; Heb. 1:1-3; Kol. 1:15-17). Hy is die Enige Ware God bestaande uit drie persone – die Vader, Seun en Heilige Gees – elkeen met ‘n eie unieke persoonlikheid tog elkeen waarlik God (Joh 1:1,18,14; Heb 1:8; Hand 5:3,4).
Die Bybel leer nêrens dat daar drie aparte gode is nie, maar slegs Een Drie-enige God wat Homself openbaar as drie persone – almal gelyk in krag en heerlikheid (Gen. 1:26; Matt 3:16, 17; 28:19; Hand 10:38; 1 Kor. 12:4-6).

1. DIE VADER
   God, die Vader is die Vader van alles wat geskape is, maar slegs die wat Jesus Christus aanneem as hul verlosser kan Hom noem en ken as Vader van die wat verlos is en staan as Vader in ‘n baie spesiale en intieme verhouding met hulle wat aan Christus behoort (Mal. 2:10; Hand 17:28; Joh 1:12, 13; 8:41-44; 17:3; 20:17)
    
2. JESUS CHRISTUS
   Jesus Christus is die Here en die Seun van God – hierdie titels beklemtoon Sy goddelikheid. Hy is die eniggeborene van die Vader, maar nie net ‘n seun in die algemene sin nie, maar die Seun van God op ‘n unieke wyse. As God was Hy van ewig en sal ewig bestaan (Joh 1:1-3, 18; 17:5; Heb. 1:2-12; 13:8). Deur die liggaam van die mens aan te neem, is Jesus die Lewende Woord wat vlees geword het. Hy is uniek gebore deur die werking van die Heilige Gees in die maagd Maria sonder die betrokkenheid van ‘n menslike vader en is nie verwek op natuurlike wyse nie. (Joh 1:14,8; Jes. 7:14; Matt. 1:18-25). Die Bybel verklaar dat Hy geheel en al God is en ook ten volle mens. Hy het ‘n sondelose lewe op aarde gelei waartydens Hy geleer het, die Woord gepreek het en wonders en tekens gedoen het met goddelike gesag en outoriteit. (Matt. 16:13,16; Fil. 2:5-8; 1 Tim. 2:5; Heb 2:14-18; 4:15; 2 Kor. 5:21; Matt. 4:23,24; Hand 2:22).
   
   Jesus het God se plan vir die mens op aarde kom vervul. Hy het gely onder Pontius Pilatus, was gekruisig, het gesterf, was begrawe en het neergedaal in die doderyk. Christus het vir almal gesterf en het liggaamlik opgestaan uit die dood met die bewyse van die merke in Sy hande en voete en lewe tot in alle ewigheid . (1 Kor. 15:3, 4, 14-21; Luk 24:6,39; Hand 4:33; Rom. 1:4; 5:10; 8:11).
   
   Na sy opstanding en verskyning aan die dissipels by verskeie geleenthede het Hy opgevaar na die Vader in die hemel. Hy lewe vir ewig in Sy opgewekte liggaam in sy verheerlikte posisie waar Hy besig is om in te tree vir Sy kinders voor die Troon van God as Hoë Priester en Advokaat. (1 Tim. 3:16; Mark 16:19; Filip. 3:20,21; Rom. 8:34; Heb. 4:14 – 16; 7:24,25). Hy sit aan die Regterhand van God, die Vader vanwaar Hy regeer as die Heer van alle here. (Open 1:4,5). Ook is Hy besig om vir Sy bruid plek voor te berei tot daardie dag wanneer Hy weer gaan kom om Sy kinders te kom haal om ewig by Hom te wees. (Joh 14:1-4, Hand 1:11)
    
3. DIE HEILIGE GEES
   Die Heilige Gees is een van die drie persone van die Drie-enige God, gelyk aan die Vader en Seun, maar terselfdertyd uniek en ‘n persoon met eie persoonlikheid en karaktertrekke. (Luk 1:35; 1 Kor. 2:10, 11; 2 Kor. 13:14).
   
   Die Bybel leer baie duidelik dat die Heilige Gees is ‘n persoon en is God en nie net ‘n onpersoonlike krag of mag nie, ook nie net ‘n vorm van invloed nie (Joh 14:16, 26; 16:7, 8; Hand 13:2, 4; 1 Kor. 12:11; Efes. 4:30).
    

Die Bybel is die geopenbaarde Woord van God, een van die besondere maniere waarop God met die mens praat. Die Bybel is geïnspireer deur die Heilige Gees en is die kanaal wat God geskep het om Homself en Sy wil aan die mens bekend te maak (2 Tim 3:16).
Christus staan sentraal in die boodskap van die Bybel en is die fondament waarop die gelowige se geloof gebou word. Hy is die Lewende Woord. (Joh 1:1 en 14, 2 Kor 2:2, Kol 1:16, Rom 11:23).

Die Bybel is die hoogste gesag vir die Kerk en is absoluut waar en eg en is die volle Woord van God en is daarom totaal relevant vir alle tye en eeue. (Mat 24:14, Mat 5:18, Heb 4:12)

Alle mense is geskape deur God na Sy Beeld en is voor Hom gelyk ongeag ras, etnisiteit, kleur, geslag, ouderdom, kultuur of klas (Gen. 1:26-28; 3:20; Spr. 22:2; Hand 10:34, 35; 17:26,27; Jak 3:9; Kol. 3:10, 11; Gal. 3:28). Die Beeld van God in die mens is egter geskaad deur die sondeval toe die mens wat van God ‘n eie vrye wil ontvang het, deur Satan versoek is en ongehoorsaam was aan God se opdrag en - daarom gesondig het.

Deur die sondeval is die mens verdoem tot die loon van die dood beide geestelik en fisies. Die totale mensdom het hierdeur ‘n sondige natuur geërf (Gen. 1:26-28; 3:1-6; Rom. 5:12; Efes. 2:1-3) en bevind homself in ‘n sondige staat en het sy geregtigheid en verhouding met God verloor (Jes. 53:6; Rom. 3:9-12, 23; 1 Kor. 15:21, 22; Gal. 3:22). Die Bybel beskryf sonde op verskillende maniere – om die merk of doel te mis, om nie God se standaard te bereik nie, om Sy wet te verbreek, om teen Sy Wil te gaan, God ongehoorsaam te wees, om ongelowig te wees, om te faal om te doen wat goed en reg is, om skuldig te staan voor Hom, ens. Hierdie sonde van die mens word gesien in die mens se karakter, wil, gevoelens, gedagtes, gesindheid, woorde en optredes en word gekenmerk deur hoogmoed en rebellie teen God op ‘n aktiewe of passiewe wyse. (Dan. 9:5, 8, 9; Jak 2:8-11; 4:17; Rom. 14:23; 1 Joh 3:4; 5:17; Matt. 6:12).

Die duiwel of satan is ‘n gevalle engel wat deur God uit die hemel gewerp is as gevolg van sy hoogmoed en rebellie teen God. Hy is nie net ‘n onpersoonlike mag of net die verpersoonliking van die bose nie. (Jes. 14:12-17; Open. 12:9). Hy is ’n werklike, geskape wese wat die vyand is van Christus en Sy Kerk wat saam met die ander gevalle engele / demone daarop uit is om te verlei, mislei, onderdruk, te steel en te slag onder die mensdom (Joh 10:10). Volgens die Bybel het die gelowige egter die outoriteit gekry oor satan se bose magte in die Naam van Jesus Christus en deur Sy Bloed. (Joh 8:44; Luk 10:17-20; Hand 10:38; Efes. 6:11,12; Jak 4:7; 1 Pet. 5:8,9; 1 Joh 3:8).

Jesus Christus het Sy lewe gegee as ‘n ewige offer en losprys vir die totale mensdom (1 Kor. 15:3; Matt. 20:28; 1 Tim. 2:3-6). Sy dood van versoening aan die kruis en die stort van Sy bloed was die volle losprys van verlossing wat nodig was om die sondaar te verlos van die mag van die sonde. Deur Sy dood kan almal vergifnis en vryspraak van sonde verkry asook die reiniging van alle ongeregtighede, heiligmaking en die genade van God ontvang, genesing en heelmaking verkry, die oorwinnende lewe in Christus beleef asook die gawe van die ewige lewe ontvang. (Gal. 3:13, 14; 1 Pet. 1:18, 19; 2:24; Kol. 1:13, 14; Rom 3:22-26; 5:8-11, 17-19, Titus 3:4-7; 1 Joh 2:2; 3:8; Open. 12:10, 11).

Die mens kan homself nie red deur goeie werke of om te poog om die Tien Gebooie in sy eie krag te hou nie. Ook kan hy nie die ewige lewe deur meriete verdien of dit bekom deur homself te probeer verbeter of ontwikkel nie. Niks kan by die volkome en voltooide versoeningswerk van Christus aan die kruis bygevoeg word nie. (Jes. 64:6; Rom. 3:20, 28; Gal. 2:16; Titus 3:5). Verlossing is deur genade en is ‘n vrye gawe van God van die ewige lewe aan elkeen wat in Jesus Christus glo en Hom aanneem as sy persoonlike saligmaker en verlosser. Dit kan alleen verkry word deur geloof in die gekruisigde en opgestane Jesus wat lei tot die bonatuurlike werk van wedergeboorte deur die Heilige
Gees waardeur die sondaar, met ware berou in sy hart, ‘n nuwe skepping word in Christus Jesus en ‘n kind word van God (Efes. 2:8, 9; Gal. 3:26; 10:9, 10; 2 Kor. 7:20; 5:17; Joh 3:3-5, 16; 1:12, 13; 1 Joh 5:1).

Volgens die Bybel is daar ‘n wederopstanding van beide die regverdiges en onregverdiges, vir die regverdiges ‘n opstan-ding tot die ewige lewe en ewige seëninge van God en vir die onregverdiges wat die reddingsplan van God verwerp het, ‘n ewige verdoemenis, verwyder van God. Jesus beloof tydens Sy bediening op aarde dat Hy weer sal kom om hulle te kom haal wat aan Hom behoort nadat Hy vir hulle plek berei het by Sy Vader om vir ewig saam met Hom te wees. (1 Thes 4:13-18, 1 Kor 15:12-20 en 51-57, Joh 14:1-3)

Jesus het twee geloofshandelinge of sakramente naamlik die Doop en Die Nagmaal aan die Kerk gegee waardeur ons op tasbare wyse ons geloof kan bely en mekaar mee kan stig en bemoedig. Hiermee verkondig ons ook dit wat Christus vir ons gedoen het en hoe ons onsself daarmee vereenselwig.
 

1. WATERDOOP
   Die doop is ‘n direkte opdrag van Christus vir almal wat Jesus aangeneem het as hul Verlosser en Saligmaker deur bekering en geloof in Jesus Christus en daarom ‘n dissipel van Jesus geword het (Mark 16:16 OV, Hand 7:36,37 OV). Volgens Christus se opdrag in Mat 28:19 moet hulle gedoop word in die Naam van die Vader, Die Seun en Die Heilige Gees. (Matt. 28:19; Hand 2:38, 39; 8:36-39; 16:31-33). Die doop is ‘n simboliese handeling van identifisering met Christus se dood, begrafnis en opstanding uit die graf waardeur die gelowige bely en in die openbaar getuig dat hy deur die geloof saam met Christus gesterf het en saam met Hom opgestaan het in ‘n nuwe lewe. (Matt. 3:13-17; Rom. 6:3-5; Kol. 2:12; 1 Pet. 3:21).
    
2. NAGMAAL
   Die Nagmaal is die gereelde deelname aan die Brood en die Beker as simbole van Christus se gebroke liggaam en gestorte bloed tot versoening van die mens met God. Hierdeur herdenk en verkondig die gelowiges die Here Jesus Christus se kruisdood, gee dank vir dit wat Hy uit genade aan hulle geskenk het deur Sy gebroke liggaam en Bloed wat hy gestort het en gee uitdrukking aan hulle gemeenskap met Hom as opgestane Christus en aan ons verwagting dat Hy weer gaan kom. (Matt. 26:26-29; 1 Kor. 10:16, 17; 11:23-32).
    

Die Wedergeboorte in ‘n kind van God se lewe word ge-werk deur die Heilige Gees waarna Hy in die gelowige kom woon en saam getuig dat hulle kinders is van God (Joh 3:5,6 en Rom 8:8,9,14-16 asook Titus 3:5) . Die vervulling of doping met die Heilige Gees is ‘n aandoening en toerusting met Krag om as getuie te kan optree vir Christus. Jesus Christus is die Doper in die Heilige Gees en het belowe dat dit daar is vir alle gelowiges wat hierdie belofte van die Vader soek en die gelowiges in die eerste Kerk in Handelinge het dit ook almal ervaar (Matt. 3:11; Hand 1:4,5; 2:38,39; 11:15,16). Deur die vervulling met die Heilige Gees is gelowiges bekragtig en toegerus met gawes vir hul dienswerk en bedieninge (Mark 16:17; Hand 1:8; 1 Kor. 12:4-11).

Die Woord van God vereis van elke gelowige ‘n lewe van heiligmaking en gelowiges word opgeroep tot toewyding aan God (1 Pet. 1:14-16; 1 Thes. 3:12; 13; 4:3-7; 5:23; Heb. 12:14). Christus is die gelowige se heiligmaking en in Hom is die gelowiges reeds geheilig, maar dit moet uitgewerk en gerealiseer word in die gelowige se handel en gesindheid elke dag.

Heiligmaking is ‘n besliste, maar ook progressiewe werk van God se genade in die gelowige se hart wat begin by wedergeboorte en voortgaan regdeur die gelowige se hele lewe. (1 Kor. 1:2; 6:11; Heb. 10:10,14; Filip. 3:12-14; 2 Kor. 3:18; 1 Joh 3:2,3). Heiligmaking is ‘n proses van suiwering en afsondering van alles wat boos is en die toewyding van sy lewe aan Christus (2 Kor. 7:1; Efes. 4:22-24; 2 Tim. 2:21,22) deur sy identifikasie met wat Christus vir hom gedoen het en deur homself gedurig oor te gee aan die werking van die Heilige Gees en die Woord in sy lewe. (1 Kor. 1:30; Rom. 6:11-14, 18-22; Gal. 5:16-25; Joh 17:17; Jak 1:21).

Die een Ware Kerk is die totale gemeenskap van alle ware gelowiges wat uitgeroep is uit die wêreld van sonde, verlos is deur Christus en wedergebore is deur die Heilige Gees. Die Kerk is universeel in die sin dat dit alle gelowiges uit alle nasies en alle generasies insluit. (Matt. 16:16-19; Efes. 4:3-6; 1 Pet. 2:5,9,10; Heb. 12:23). Jesus Christus is die Hoof van die Kerk wat deur die Bybel beskryf word as die liggaam van Christus, Sy Bruid, die Familie van God en die Gebou van God. (Efes. 1:22,23; 2 Kor. 11:2; Efes. 5:25-27; 3:15; 2:19-22). Hierdie universele kerk het ‘n plaaslike en lokale uitdrukking deur die gemeenskap van ‘n groep gelowiges wat in ‘n gegewe plek byeenkom om te aanbid wat deur die Bybel genoem word die gemeente. (Matt. 18:15-17; 1 Kor. 1:2; Heb. 10:24,25). Daarom behoort die beginsels van lidmaatskap van so ‘n plaaslike gemeente gebasseer te wees op die wedergeboorte en persoonlike belydenis van saligheid en geloof in Christus. Slegs die vernuwende werk van die Heilige Gees in mense se lewens kwalifiseer mense as lede van die liggaam of Kerk van die Here Jesus Christus. (Hand 2:38-41, 47; Efes. 2:13,18,19). Die Bybel leer die beginsels van onderwerping aan die gesagstrukture van God en daarom is ook kerk lidmaatskap onderhewig aan die outoriteit van hulle wat verantwoordelik is vir die bestuur, lering en dissipline van die Kerk wat deur die Bybel opgedra is aan die ouderlinge van die gemeente. (Heb. 13:17; 1 Thes. 5:12.13; 1 Pet. 5:2-5).

Die primêre taak en opdrag van die Kerk is die verkondiging van die Evangelie aan die ganse mensdom asook om saam te kom om God te aanbid en te verheerlik en ook om ‘n plek te wees waar gelowiges gestig, opgebou en toegerus kan word vir hulle dienswerk sodat hulle saam kan groei tot die volle Beeld van Christus. Die kerk behoort die plek te wees waar die Liefde en Goedheid van God gedemonstreer word aan almal deur bediening insluitend die behoeftiges, swakkes, siekes en onderdruktes en waar oorwinning oor die magte van Satan deur die opstandingskrag van Christus geopenbaar word. (Matt. 28:19,20; Hand 1:8; Efes. 1:6, 12, 14; 4:11-16; 3:10; Gal. 5:13,14; 6:9,10; 1 Tim. 3:15; Matt. 25:35-40; Hand 20:35; Rom. 16:20).

Volgens die Bybel is elke gelowige ‘n Priester – om geestelike offers van lof en aanbidding asook diens aan God deur Christus te bring wat vir God aanvaarbaar is en om ook mekaar te dien deur die Liefde, ook ‘n rentmeester- om met verantwoordelikheid die gawes wat God gee aan te wend tot uitbreiding van Sy Koninkryk en opbouing van Sy liggaam en om met liefde uit te reik na broeders en susters wat afgedwaal het, en verder as ‘n arbeider – om in liefdesdiens van God te staan waardeur Sy Koninkryk bedien en gebou kan word. (Open. 1:6; Heb. 10:19-22; 13:15,16; 6:10; 1 Pet. 2:5,9; 4:10,11; Efes. 4:7, 12; 2:10; Matt. 25:14). Die opgestane Christus het deur die Heilige Gees gawes aan die Kerk gegee naamlik apostels, profete, evangeliste, herders en leraars wie se taak dit is om die gemeente toe te rus vir hulle dienswerk en om die gemeente op te bou as Liggaam van Christus. (Efes. 4:11,12; 1 Kor. 12:28; Rom. 12:4-13).